Tja, en daar sta je dan op een mooie woensdagochtend in oktober voor de klas. Behalve een paar gastlessen op de basisschool van mijn jongste, waar iedereen mij kent, totaal geen ervaring in lesgeven. Ik besloot dat ik op dezelfde manier ging lesgeven. Geen Powerpoint, geen spiekblaadje, niets.

Daar was de gedachte, meer een vraag aan mijzelf. Welke ouder of grootouder koopt “niet” een gedichtenbundel waar een gedicht van hun kind of kleinkind in staat. Deze gedachte deelde ik met mijn geliefde. Haar reactie was “briljant” (zij is een groot onderneemster die staat voor ethiek en mensen).